ဂုိဏ္းဆရာမ်ား နတ္မ်ား စသည္တို႔ကို ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္သည္ရွိေသာ္ သရဏဂံုပ်က္ မပ်က္
သရဏဂံုပ်က္ျခင္းဟုဆုိရာ၌ အျပစ္ရွိေသာ ပ်က္ျခင္း ႏွင့္ အျပစ္ မရွိေသာ ပ်က္ျခင္း ဟူ၍ ႏွစ္မ်ဳိး ရွိသည္။
သရဏဂံုပ်က္ျခင္း ႏွစ္မ်ဳိး
(၁)ရတနာသံုးပါးကို ယံုၾကည္ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္မႈ မရွိေတာ့ျခင္း။
(၂) ေသဆံုးသြားျခင္း။
ဗုဒၶ ဓမၼ သံဃာဟူေသာ သရဏဂံုသံုးပါးမွအပ တပါးေသာ ဂုိဏ္း ဆရာမ်ား၊ ရေသ့မ်ား၊ နတ္မ်ား၊ စသည္တို႔ကို “တပည့္ေတာ္၏ အ-သက္ႏွင့္ ခႏၶာကို အပ္ႏွင္း လွဴဒါန္းပါ၏ဟု ကုိးကြယ္ ဆည္းကပ္ သည္ရွိေသာ္ သရဏဂံုပ်က္၏။ ထုိသို႔ ပ်က္ျခင္းမ်ဳိးသည္ အျပစ္ရွိ ေသာ ပ်က္ျခင္းမည္၏။ မေကာင္းေသာ အက်ဳိးမ်ားကိုသာ ရရွိေစ နုိင္သည္။
ေသဆံုးသြား၍ သရဏဂံုပ်က္ျခင္းသည္ မျပစ္မရွိေသာ ပ်က္ျခင္း မ်ဳိးျဖစ္၏။ ေသဆံုးၿပီးေနာက္ ထုိသူေဆာက္တည္ခဲ့ေသာ ကံအား ေလ်ာ္စြာ နတ္စည္းစိမ္ ခံစားစံစားရၿခင္း ေကာင္းက်ဳိးခ်မ္းသာ သုခ ႏွင့္ ျပည္စံုျခင္းစေသာ ေကာင္းက်ဳိးမ်ားကို ရရွိနုိင္သည္။
ယခုေခတ္တြင္ ေသဆံုးသြားေသာ သူမ်ားကို သရဏဂံုတင္ၿခင္း ျပဳလုပ္ၾကေလ့ရွိ၏။
ေသသူ၌ စိတ္မရွိ၊ ေစတသိတ္မရွိ၊ ဥတုဇ႐ုပ္ ဟုေခၚေသာ အေလာင္းေကာင္သာ ရွိ၏။ စိတ္မရွိေသာ အေလာင္း ေကာင္ကို အဘယ္သို႔ သရဏဂံုတင္ႏိုင္အံ့နည္း။ က်န္ရစ္သူမ်ား၏ သရဏဂံု က်ဳိးျခင္း၊ ပ်က္ျခင္း၊ ေပါက္ျခင္းမွ ျပန္ လည္ တည္သြားေအာင္သာ သရဏဂံုေပးျခင္း ျဖစ္၏။ သရဏဂံုတည္၍ ေကာင္းမႈအစုစုကုိ ျပဳလုပ္ရျခင္းသည္အက်ဳိးမ်ားလွသည္။ ထုိသို႔ေသာေကာင္းမႈသိုလ္မ်ဳိးကို ေသသြားေသာ သူတို႔အား အမွ် ေပးေဝျခင္း ေသသူအတြက္ အက်ဴိးထူးလွ၏။
သရဏဂံုၿဖစ္ မျဖစ္
၁) ေဆြမ်ဳိးျဖစ္၍ ရွိခုိးျခင္း။
၂) ေၾကာက္၍ ရွိခုိးျခင္း။
၃) ဆရာျဖစ္၍ ရွိခုိးျခင္း။
ဤအေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦး တစ္ေယာက္ကို ရွိခုိးလွ်င္ သရဏဂံု မျဖစ္တည္ေပ။ ယံုၾကည္ၿပီး ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္သည့္ အေနျဖင့္ ရွိခိုးမွသာလွ်င္ သရဏဂံု ျဖစ္တည္သည္။
သရဏဂံုပ်က္ မပ်က္
သရဏဂံုေဆာက္တည္ၿပီးေသာသူသည္ ...
(၁) သာသနာေတာ္မွအပ တပါးေသာအယူရွိေသာ တိတၳိတို႔၌ ရေသ့ရဟန္းျပဳထားေသာ ေဆြမ်ဳိးကို “ဤသူသည္ ငါ၏ ေဆြမ်ဳိး တည္း”ဟုအသိရွိလွ်က္ ရိွခိုးေသာသူသည္ သရဏဂံု မပ်က္ေပ။ ရေသ့ရဟန္း မဟုတ္ေသာ ဦးေလး ဘႀကီး စသည့္ ေဆြမ်ဳိးတုိ႔အား ရွိခိုးေသာ သူသည္လည္း သရဏဂံု မပ်က္သည္သာတည္း။
(၂) ထို႔အတူ ေၾကာက္ရြံ၍ ဘုရင္ (သို႔) ကိုယ့္၏ အထက္ လူႀကီးကို ရွိခိုးျခင္းသည္လည္း သရဏဂံု မပ်က္သည္သာတည္း။ အဘယ္ေၾကာင့္္ဆိုေသာ္ ဘုရင္ကို ျပည္သူတို႔က ပူေဇာ္အပ္ေသာ ေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ မရွိခုိးအပ္ မ႐ိုမေသျပဳအပ္သည္ရွိေသာ္ အ က်ဳိးမဲ့ကိုသာ ၿဖစ္ေစေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း ရွိခိုးရ၏။ ထုိသို႔ ရွိခိုးခဲ့ေသာ္ သရဏဂံု မပ်က္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ယခုေခတ္ ကိုယ့္အ ထက္ လူႀကီးကို ေၾကာက္သျဖင့္ လက္အုပ္ခ်ီေသာ္ ေဆာက္တည္ ထားေသာ သရဏဂံုသည္ မပ်က္ႏုိင္ဟု မွတ္ယူရမည္။
(၃) တစ္ခုခုေသာ အတတ္ပညာကို သင္ေပးေသာ တိတၳိကို “ဤသူသည္ ငါ၏ ဆရာတည္း”ဟူ၍ မိမိ၏ ဆရာအမွတ္ျဖင့္ ရွိခိုး ျခင္းသည္လည္း သရဏဂံုမပ်က္ေပ။
သရဏဂံုေဆာက္တည္ျခင္း
သရဏဂံုေဆာက္တည္ခ်င္ေသာသူသည္….
ေအာက္ပါအတုိင္းေဆာက္တည္ရမည္။
အဇၨတေဂၢ ပါဏုေပတံ...
ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစၦာမိ။
ဓမၼံ သရဏံ ဂစၦာမိ။
သံဃံ သရဏံ ဂစၦာမိ။
ဒုတိယမၸိ ဗုဒၶံ...,
တတိယမၸိ ဗုဒၶံ...
စသည္ျဖင့္ ဆက္ဆုိပါ။
အဇၨတေဂၢ- ယေန႔ကို အစျပဳ၍၊ ပါဏုေပတံ-အသက္ရွည္သမွ် ကာလပတ္လံုး၊ ဗုဒၶံ - ျမတ္စြာဘုရားကို၊ သရဏံ သရဏံဣတိ - ဆင္းရဲကို ေဖ်ာက္တတ္ ခ်မ္းသာကို ေဆာင္ေပတတ္၏ ဟူ၍၊ ဂစၦာမိ- မွီဝဲဆည္းကပ္ပါ၏။
ဓမၼံ- မဂ္ေလးပါး ဖုိလ္ေလးပါး နိဗၺာန္ ပရိယတ္ဟု ဆိုအပ္ေသာ ဆယ္ပါးေသာ တရားေတာ္ျမတ္ကို၊ သရဏံ သရဏံဣတိ- ဆင္းရဲ ကို ပယ္ေဖ်ာက္တတ္ ခ်မ္းသာကို ေဆာင္တတ္၏ ဟူ၍၊ ဂစၦာမိ- မွီဝဲဆည္းကပ္ပါ၏။
သံဃံ- သမုတိ အရိယာ သံဃာေတာ္အေပါင္းကို၊ သရဏံ သရဏံဣတိ - ဆင္းရဲကို ပယ္ေဖ်ာက္တတ္ ခ်မ္းသာကို ေဆာင္ တတ္၏ ဟူ၍၊ ဂစၦာမိ- မွီဝဲ ဆည္းကပ္ပါ၏။
အရွင္ဥကၠံသ (ဖားေအာက္ေတာရ)
သရဏဂံုပ်က္ျခင္းဟုဆုိရာ၌ အျပစ္ရွိေသာ ပ်က္ျခင္း ႏွင့္ အျပစ္ မရွိေသာ ပ်က္ျခင္း ဟူ၍ ႏွစ္မ်ဳိး ရွိသည္။
သရဏဂံုပ်က္ျခင္း ႏွစ္မ်ဳိး
(၁)ရတနာသံုးပါးကို ယံုၾကည္ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္မႈ မရွိေတာ့ျခင္း။
(၂) ေသဆံုးသြားျခင္း။
ဗုဒၶ ဓမၼ သံဃာဟူေသာ သရဏဂံုသံုးပါးမွအပ တပါးေသာ ဂုိဏ္း ဆရာမ်ား၊ ရေသ့မ်ား၊ နတ္မ်ား၊ စသည္တို႔ကို “တပည့္ေတာ္၏ အ-သက္ႏွင့္ ခႏၶာကို အပ္ႏွင္း လွဴဒါန္းပါ၏ဟု ကုိးကြယ္ ဆည္းကပ္ သည္ရွိေသာ္ သရဏဂံုပ်က္၏။ ထုိသို႔ ပ်က္ျခင္းမ်ဳိးသည္ အျပစ္ရွိ ေသာ ပ်က္ျခင္းမည္၏။ မေကာင္းေသာ အက်ဳိးမ်ားကိုသာ ရရွိေစ နုိင္သည္။
ေသဆံုးသြား၍ သရဏဂံုပ်က္ျခင္းသည္ မျပစ္မရွိေသာ ပ်က္ျခင္း မ်ဳိးျဖစ္၏။ ေသဆံုးၿပီးေနာက္ ထုိသူေဆာက္တည္ခဲ့ေသာ ကံအား ေလ်ာ္စြာ နတ္စည္းစိမ္ ခံစားစံစားရၿခင္း ေကာင္းက်ဳိးခ်မ္းသာ သုခ ႏွင့္ ျပည္စံုျခင္းစေသာ ေကာင္းက်ဳိးမ်ားကို ရရွိနုိင္သည္။
ယခုေခတ္တြင္ ေသဆံုးသြားေသာ သူမ်ားကို သရဏဂံုတင္ၿခင္း ျပဳလုပ္ၾကေလ့ရွိ၏။
ေသသူ၌ စိတ္မရွိ၊ ေစတသိတ္မရွိ၊ ဥတုဇ႐ုပ္ ဟုေခၚေသာ အေလာင္းေကာင္သာ ရွိ၏။ စိတ္မရွိေသာ အေလာင္း ေကာင္ကို အဘယ္သို႔ သရဏဂံုတင္ႏိုင္အံ့နည္း။ က်န္ရစ္သူမ်ား၏ သရဏဂံု က်ဳိးျခင္း၊ ပ်က္ျခင္း၊ ေပါက္ျခင္းမွ ျပန္ လည္ တည္သြားေအာင္သာ သရဏဂံုေပးျခင္း ျဖစ္၏။ သရဏဂံုတည္၍ ေကာင္းမႈအစုစုကုိ ျပဳလုပ္ရျခင္းသည္အက်ဳိးမ်ားလွသည္။ ထုိသို႔ေသာေကာင္းမႈသိုလ္မ်ဳိးကို ေသသြားေသာ သူတို႔အား အမွ် ေပးေဝျခင္း ေသသူအတြက္ အက်ဴိးထူးလွ၏။
သရဏဂံုၿဖစ္ မျဖစ္
၁) ေဆြမ်ဳိးျဖစ္၍ ရွိခုိးျခင္း။
၂) ေၾကာက္၍ ရွိခုိးျခင္း။
၃) ဆရာျဖစ္၍ ရွိခုိးျခင္း။
ဤအေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦး တစ္ေယာက္ကို ရွိခုိးလွ်င္ သရဏဂံု မျဖစ္တည္ေပ။ ယံုၾကည္ၿပီး ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္သည့္ အေနျဖင့္ ရွိခိုးမွသာလွ်င္ သရဏဂံု ျဖစ္တည္သည္။
သရဏဂံုပ်က္ မပ်က္
သရဏဂံုေဆာက္တည္ၿပီးေသာသူသည္ ...
(၁) သာသနာေတာ္မွအပ တပါးေသာအယူရွိေသာ တိတၳိတို႔၌ ရေသ့ရဟန္းျပဳထားေသာ ေဆြမ်ဳိးကို “ဤသူသည္ ငါ၏ ေဆြမ်ဳိး တည္း”ဟုအသိရွိလွ်က္ ရိွခိုးေသာသူသည္ သရဏဂံု မပ်က္ေပ။ ရေသ့ရဟန္း မဟုတ္ေသာ ဦးေလး ဘႀကီး စသည့္ ေဆြမ်ဳိးတုိ႔အား ရွိခိုးေသာ သူသည္လည္း သရဏဂံု မပ်က္သည္သာတည္း။
(၂) ထို႔အတူ ေၾကာက္ရြံ၍ ဘုရင္ (သို႔) ကိုယ့္၏ အထက္ လူႀကီးကို ရွိခိုးျခင္းသည္လည္း သရဏဂံု မပ်က္သည္သာတည္း။ အဘယ္ေၾကာင့္္ဆိုေသာ္ ဘုရင္ကို ျပည္သူတို႔က ပူေဇာ္အပ္ေသာ ေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ မရွိခုိးအပ္ မ႐ိုမေသျပဳအပ္သည္ရွိေသာ္ အ က်ဳိးမဲ့ကိုသာ ၿဖစ္ေစေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း ရွိခိုးရ၏။ ထုိသို႔ ရွိခိုးခဲ့ေသာ္ သရဏဂံု မပ်က္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ယခုေခတ္ ကိုယ့္အ ထက္ လူႀကီးကို ေၾကာက္သျဖင့္ လက္အုပ္ခ်ီေသာ္ ေဆာက္တည္ ထားေသာ သရဏဂံုသည္ မပ်က္ႏုိင္ဟု မွတ္ယူရမည္။
(၃) တစ္ခုခုေသာ အတတ္ပညာကို သင္ေပးေသာ တိတၳိကို “ဤသူသည္ ငါ၏ ဆရာတည္း”ဟူ၍ မိမိ၏ ဆရာအမွတ္ျဖင့္ ရွိခိုး ျခင္းသည္လည္း သရဏဂံုမပ်က္ေပ။
သရဏဂံုေဆာက္တည္ျခင္း
သရဏဂံုေဆာက္တည္ခ်င္ေသာသူသည္….
ေအာက္ပါအတုိင္းေဆာက္တည္ရမည္။
အဇၨတေဂၢ ပါဏုေပတံ...
ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစၦာမိ။
ဓမၼံ သရဏံ ဂစၦာမိ။
သံဃံ သရဏံ ဂစၦာမိ။
ဒုတိယမၸိ ဗုဒၶံ...,
တတိယမၸိ ဗုဒၶံ...
စသည္ျဖင့္ ဆက္ဆုိပါ။
အဇၨတေဂၢ- ယေန႔ကို အစျပဳ၍၊ ပါဏုေပတံ-အသက္ရွည္သမွ် ကာလပတ္လံုး၊ ဗုဒၶံ - ျမတ္စြာဘုရားကို၊ သရဏံ သရဏံဣတိ - ဆင္းရဲကို ေဖ်ာက္တတ္ ခ်မ္းသာကို ေဆာင္ေပတတ္၏ ဟူ၍၊ ဂစၦာမိ- မွီဝဲဆည္းကပ္ပါ၏။
ဓမၼံ- မဂ္ေလးပါး ဖုိလ္ေလးပါး နိဗၺာန္ ပရိယတ္ဟု ဆိုအပ္ေသာ ဆယ္ပါးေသာ တရားေတာ္ျမတ္ကို၊ သရဏံ သရဏံဣတိ- ဆင္းရဲ ကို ပယ္ေဖ်ာက္တတ္ ခ်မ္းသာကို ေဆာင္တတ္၏ ဟူ၍၊ ဂစၦာမိ- မွီဝဲဆည္းကပ္ပါ၏။
သံဃံ- သမုတိ အရိယာ သံဃာေတာ္အေပါင္းကို၊ သရဏံ သရဏံဣတိ - ဆင္းရဲကို ပယ္ေဖ်ာက္တတ္ ခ်မ္းသာကို ေဆာင္ တတ္၏ ဟူ၍၊ ဂစၦာမိ- မွီဝဲ ဆည္းကပ္ပါ၏။
အရွင္ဥကၠံသ (ဖားေအာက္ေတာရ)
No comments:
Post a Comment